Wspólny dzień.

Dziś Światowy Dzień Książki i Praw Autorskich.
To takie święto liter, słów i zdań.
To dzień zapachu kartek i życia bohaterów utworów literackich.
W tym dniu warto sięgnąć po książkę ulubionego autora, wczuć się znów w klimat historii z zadrukowanych kartek.
To dzień w którym warto dzielić się swoją twórczością i zaznaczyć prawo autorskie dzieła. Nie możemy pozwolić, by ktoś podpisał się za nas bez naszej zgody i wiedzy, a niestety tak się czasem zdarza.
To też Wasze święto, czyli tych, którzy kochają czytać.
To dzięki Wam powstają książki i mam dla kogo pisać, za co Wam dziękuję z całego serca.

Nepal, czyli Kobieta w Drodze

Moi kochani, jak niektórzy wiedzą...
W grudniu wybieram się na wyprawę moich marzeń.
Na wyprawę do Nepalu, wraz z cudowną kobietą Lucyną Konecką-Sreberską, której bardzo dziękuję za wszystko co razem tworzymy.
Zwieńczeniem wyprawy będzie książka do, której już zbieramy materiały.
Lecz tu nie tylko chodzi o książkę czy spełnione marzenie.
Tu chodzi o przekaz.
Przekaz, że każdy jest w drodze, mimo przeciwności losu.
Szczegóły poznacie wkrótce, tymczasem zostawiam Was z filmikiem wykonanym przez moją administratorkę Fanpage na Facebooku - @lexis.  

(Nie)zwykła codzienność

Wiem, wiem, wiem.

Długo milczałam, nie pisałam i nie udzielałam się.

To nie z powodu, że o Was, moi Drodzy Czytelnicy, zapomniałam. Nic z tych rzeczy.

U mnie dzieje się dużo co możecie wywnioskować z mojego FanPage na Facebooku.

Przygotowuję się do wyprawy marzeń wraz z niezwykłą podróżniczką do Nepalu. 

Z tego tytułu powstaje projekt książkowy, który nosi tytuł: "Kobieta w drodze".

Poza tym stałam się dziennikarką w Portalu i Radio Emka.

Poza tym moim Fanpage zajmuje się teraz jeszcze jedna osoba.

Administratorką strony jest dziewczyna, która również kocha książki i znajdziecie jej posty z podpisem @lexis.

Teraz będę starała się, z pomocą przyjaciółki, częściej do Was i dla Was pisać.

Odwiedzajcie facebooka i bądźmy w kontakcie, a zobaczycie moją codzienność ubraną w literowe słowa książek.

Obok

Czasami są chwile, gdy czas zwalnia, zatrzymuje w potrzasku, a my musimy nadal trwać.
Ja trwałam, choć był to czas kiedy nic tu nie pisałam, ale nie oznacza to, że o Was zapomniałam.

Pewne plany pisarskie, marzenia autorskie i nadzieje potrafią odlecieć, by potem powrócić w uśmiechu drugiego człowieka.
Piszę z Olą, drugą Olą i Weroniką coś pięknego.
Piszemy o sile słów Carpe Diem.
Sile, która pokonuje wszystkie łzy.

Piszę też swoją powieść, choć przychodzi mi to z trudem bo w świat pisarstwa wkrada się brutalna rzeczywistość, której trzeba stawiać czoła.
Dzień po dniu trzeba wciąż iść do przodu, choć czasami wiatr wieje prosto w twarz, wywołując łzy.

Ot tak.
Zwyczajna rzeczywistość, której trzeba sprostać.
I żyć.
Pięknie żyć.
Tym samym będąc promieniem dla innych.
A to nim pragnę być dla swoich najbliższych i Ciebie, mój drogi Czytelniku.

Teraz spójrz w niebo.
Ujrzyj słońce.
Poczuj ciepło.
Uśmiechnij się.
Żyj.
Ja będę obok w swych skromnych słowach.

Na sam początek

• Będę na tym blogu opisywała moje życie z książkami w tle!
• Trudno pisać o sobie, bo nigdy się do końca nie wie, na ile jesteśmy obiektywni. O ile można mówić o obiektywizmie względem siebie...
  Prosto, krótko i na temat.
  Jestem kobieta z pasja. Kocham gory, podróże, rowerowe wyprawy, żeglowanie i sztuki walki. Sama nieśmiało zagłębiem sie w ten swiat samoobrony, by mozna pokazać ze kobieta po czterdziestce tez potrafi miec powera.
  Wszystko to, co dotyczy człowieka mnie fascynuje i daje możliwości do obserwacji, ktore potem przelewam na papier. Od niedawna zaczęłam na poważnie pisac. MASKI, to pierwsza opowieść o kobiecie z syndromem DDA. Druga, ktora koncze pisac, W PAJENCZYNIE OBSESJI opisuje zycie piątki osob powiązane w splot wydarzeń. Filarem jest Ewka, kobieta wokół ktorej dzieją sie sprawy związane z dziwna miłością....
  Zachęcam do czytania, to uzależnia.
  Co jeszcze?
  Moja duma jest córka, która mnie wspiera i motywuje do pisania.
• ULUBIONE CYTATY
• Co mnie nie zabije, to mnie wzmocni
• Do napisania niebawem.